خبرنگاری ورزشی ویژگی‌ها، شرایط، ابزارها و امکانات مورد نیاز آن، موضوع مجموعه گفتارهایی از مازیار ناظمی، مدرس خبرنگاری، گوینده و کارشناس صدا و سیماست. در دو گفتار قبلی او به شرایط خبرنگار ورزشی و امکانات مورد نیازش پرداخته بود. در این گفتار وی به تفاوت خبرنگار ورزشی با سایر گروههای خبری پرداخته است. با هم می‌شنویم و می‌خوانیم.
اشاره: خبرنگاری ورزشی ویژگی‌ها، شرایط، ابزارها و امکانات مورد نیاز آن، موضوع مجموعه گفتارهایی از مازیار ناظمی، مدرس خبرنگاری، گوینده و کارشناس صدا و سیماست. در دو گفتار قبلی او به شرایط خبرنگار ورزشی و امکانات مورد نیازش پرداخته بود. در این گفتار وی به تفاوت خبرنگار ورزشی با سایر گروههای خبری پرداخته است. با هم می‌شنویم و می‌خوانیم.
***
[زمان: 5:07]
در یک نگاه کلی از لحاظ اصول و پایه هر دو یکسان هستند: خبر نویسی، تشخیص ارزشهای و عناصر خبری این‌ها مقدمات پایه‌ای و مورد نیاز خبرنگاران در تمام رشته ها است که می‌تواند به صورت کلاسیک در مجامع دانشگاهی و یا کلاس‌های تخصصی خبرنگاری یاد گرفته شوند .
در یک نگاه کاملا تخصصی امروز چیزی به نام خبرنگار عمومی نداریم. رشته‌هایی مثل ورزش، اقتصاد، هنر و غیره هر کدام در حوزه خبرنگاری کاملا تخصصی شده اند و خبرنگاری نداریم که بتواند در تمام حوزه ها خبر تهیه کند، به نظر من چنین خبرنگاری نمی تواند مطالب عمیق و تخصصی در تمام رشته ها بنویسد چون فاقد تحلیل تخصصی است و نمی تواند در تمام رشته ها نگاه همه جانبه ای نسبت به موضوع و حوزه کاری خود داشته باشد.
امروزه به خبرنگاران در حوزه های مختلف به عنوان افراد متخصص نگاه می‌شود که در کنار دانستن فنون و علوم ارتباطی، تخصص لازم را در حوزه کاری خودشان نیز دارند.
مهمترین نکته در خبرنگاری ورزشی نهادینه بودن ورزش در نزد خبرنگار ورزشی است. یکی از اشکالاتی که به نظر من بطور کلی در ورزش ما رایج است، اعم از بازیکن، مدیر، مربی و غیره... این است که تا درمقابل نقد قرار می‌گیرند، از شما به عنوان خبرنگار ورزشی می‌پرسند که آیا یک عکس با لباس ورزشی داری ؟
یعنی مشروعیت صحبت شما تا چه حد است ؟ و در چه جایگاهی ( از نظر فهم و درک مفاهیم ورویدادهای ورزشی ) هستید که به اعمال و حرکات من در زمین ورزش ایراد می‌گیرید یا مدیریت من را نقد می‌کنید ؟
و اینکه شما چگونه می‌توانید با عمق حوزه ورزشی خود آشنا شوید به نظر من نیاز به مطالعه دارد و با تلاش و به مرور زمان بدست می‌آید .
برای خبرنگار ورزشی شدن به نظر من این نکته بسیار حائز اهمیت است، شما از دوران کودکی و نوجوانی علاقمند به ورزش باشید، ورزش بخاطر نرمی و لطافت و گستردگی که دارد به راحتی اکثر افراد از دوران نوجوانی با آن آشنا شده، علاقمند به یک تیم خاص و یک رنگ می‌شوند و کم کم بنابر علاقه جذب رسانه شده و به عنوان متخصص که با جزئیات و نکات مهم آشنا شده رنگ و بوی علمی هم به کار خود اضافه می‌کنید.
به همین دلیل بدون تعصب معتقدم کسانی که در حوزه ورزش تلاش می‌کنند نگاه عمیق تری دارند اما متاسفانه تعدادشان زیاد نیست .رسانه های ورزشی ما با تمام گستردگی که دارند اعم از رادیو، روزنامه، شبکه تلویزیونی، با تاسف می‌توان گفت که افراد جدیدی را تربیت نکرده‌اند .
ما در این حوزه دچار سطحی نگری شده‌ایم، یعنی مطالب و تحلیل‌های ما عمق و محتوای کافی ندارند و این باعث فاصله خبرنگاری ورزشی با دیگر گروههای خبری شده است این فاصله را که به نظر من و خوشبختانه زیاد هم نیست می‌توان با پرورش افراد علاقمند و البته مقداری هم توجه مادی به این گروه خبری جبران کرد.
چیزی که متاسفانه در این سالها زیاد شاهد آن بودیم چند شغلی بودن همکاران ورزشی است که این مسئله باعث نداشتن مطالعه عمیق می‌شود و یا بوجود آمدن فرصت شغلی برای فرد در یک فدراسیون ورزشی باعث از بین رفتن استقلال خبری همکاران ما می‌شود.
سطح خبرنگاری ورزشی ما قدمت خوبی دارد ولی با نگاه به مطبوعات ورزشی دیگر کشورها می‌توان به ضعفی که از لحاظ خبرنویسی و تحلیل‌های ورزشی در کشورمان وجود دارد پی برد. البته می‌توان با تقویت بنیه مالی خبرنگاران ورزشی و از بین بردن دغدغه های مالی آنان به مرور زمان این مشکل را اصلاح کرد.
اکثر رسانه های مهم ما البته بجز صدا و سیما توان حضور در عرصه بین الملل و اعزام خبرنگار به این مجامع را ندارند، در نهایت می‌توانم بگویم کار خبرنگاران ورزشی به نسبت دیگر حوزه ها راحت تر است چرا که این آزادی عمل را دارند تا نقدهای خود را با صراحت بیشتری بیان کنند و من فکر می‌کنم مخاطبان ورزشی هم بخاط بازتر بودن فضای ورزشی و کم‌رنگ‌تر بودن خطوط قرمز به راحتی از این نقدها استقبال و استفاده می‌کنند.
