به دلیل ماهیت همه جا حاضر و اثرات فاجعهبار بحرانهای طبیعی، اطلاعات مرتبط با بحرانی مثل سیل باید به راحتی در دسترس باشد و به طور مستمر مورد ارزیابی قرار گیرد تا حداکثر استفاده را برای عموم و متخصصان داشته باشد.
ابزارهای مبتنی بر وب میتوانند نیازهای موجود برای اطلاعات عملی را برای تصمیمگیری در مورد کاهش خسارت سیل برای سازههای جدید و موجود پر کنند.
در زمانه بحران عواملي چون ترس و ناآرامي عمومي باعث ميشود تا افراد بيش از پيش به استفاده از رسانهها روي بياورند. با اين همه نميتوان گفت كه رسانه جدا از بستر اجتماعي خود عمل ميكند. در واقع خود رسانه نيز در عمل دچار تنشها و ناآراميهايي طبيعي ميشود. در اين ميان رسانه تحت تاثير عوامل درون و برونسازماني نيز قرار دارد.
طبق شرايط پيش آمده ممكن است رسانهها سه نقش زير را پي بگيرند:
رسانه در اينجا به شكلي مسئوليتپذير نقش نهادهاي كاهنده بحران را ميپذيرد و با آنها تعامل ميكند و از آن طرف ساختارهاي مديريت بحران نيز با پيچيدگيها و اقتضائات كار رسانه آشنا ميشوند.
كاري كه رسانهها براي كاهش اثرات و آسيبهاي ناشي از بحرانهاي طبيعي انجام دهند به طور خلاصه ميتواند اين موارد باشد:
اما رسانهها همیشه کارکردهای مثبتی در بحران ندارند. از جمله کژکارکردهای رسانه میتوان به این موارد اشاره کرد:
به این ترتیب میبینیم که برای مدیر ارتباط در دورهی بحران رسانهها کارکردها و کژکارکردهای بسیاری دارند. مهمترین وجه عملکرد رسانهها نه در زمانهی بحران که پیش از آن است. این رسانهها باید مسئولان امر را مجاب کنند که پیش از فاجعه موارد ایمنی را جدی بگیرند. در دورهی بحران نیز نباید به قیمت جلب توجه هر شایعهای را پوشش دهند و پس از بحران میبایست از درسهایی بگویند که در فجایع بعدی میتواند به کار بیاید.
منابع:
خرسند، مسعود (1387)، «روزنامهنگاری بحران: رسانهها و حوادث غیرمترقبه»، فصلنامهی رسانه، شمارهی 74، صص 11-47